BOYNUİNCELİ YÖRÜKLERİNDEN DEPREMZEDELERE YEMEK İKRAMI
Mersin bölgesinde yaşayan Boynuinceli Yörükleri hemşehrilerimiz kendi çaba ve imkanları ile Erdemli Arpaçbahşiş kasabasında yol kenarında daha önce kıraathane olarak kullanıldığı söylenen bir binada kendi aralarında organize olarak 6 Şubatta Ülkemizde meydana gelen talihsiz ve acı deprem olayından sonra yola çıkan tüm depremzede kardeşlerimize ücretsiz sabah kahvaltısı,öğle yemeği ve akşam yemeği hizmeti/desteği sundular.Daha öncede bir çok yardım faaliyetlerinde gönüllü olarak bulunan destek olan Boynuinceli Yörüklerimiz yaklaşık 15 gün boyunca bu hizmetlerini sürdürdüler.
Herkesin takdir edeceği üzere ülkemizde 10 ilimizde büyük bir deprem oldu.Bir çok kardeşimiz göçük altında kaldı,yakınlarını kaybetti,evlerini barklarını kaybetti.Şüphesiz bu acı olay hepimizin başına gelebilirdi.Ülke olarak,Millet olarak çok üzüldük.Üzüntümüzü atlatır atlatmaz hemen "Bende ne yapabilirim,nasıl yardımcı olabilirim?" telaşına düştük.Herkes elindeki imkanları ile kendince elinden ne geliyor ise yardımcı olmaya çalıştı.Emeği,desteği geçen herkesten Allah razı olsun.Bende 2006 yılından bu yana Boynuincelilerimizin fevri basın yayın sorumlusu olarak bir oraya bir buraya koşturarak,Kızkalesi Seyir Kafeterya da yine büyük çoğunluğunu Boynuinceli Yörüklerimizin oluşturduğu maddi destek ve fevri gönüllü ekibimiz ve mekan sahibi kardeşlerimizle beraber 10 gün depremzede kardeşlerimize yemek ikramında bulunduk.Destek olan,emeği geçen herkesten Allah razı olsun.Ne zaman zor bir gün olur,bizim büyük milletimiz el verir tüm zorlukların üstesinden gelir.
6 Şubat o depremin olduğun günden sonra yukarıda da bahsettiğim gibi Türkiyemizin her bölgesinden depremzede bölgelerimize,kardeşlerimize bir çok yardımlar gitti.Herkes koşuşturarak gecesini gündüzüne katıp yardım topladı,organize oldu emek verdi.Türkiyemiz tek yürek,tek el oldu.Deyim yerinde ise sizlerinde bir çok sosyal medya platformlarından izlediğiniz gibi yardım tırlarımız,kamyonlarımız tabiri yerinde ise kanat takıp uçtu,koştu.Yeter ki zamanında götürelim,hiç bir kardeşimiz o soğukta üşümesin,acıkmasın,mağdur olmasın diye gerekirse araçlarda bulunan freni hiç kullanmadı,Rabbimizde yardım etti,yollar açıldı,kazasız ,belasız yardımlar ulaştı kardeşlerimize.Dünyada eşi benzeri görülmemiş kahramanlar çıktı sahneye.Kimi üzerindeki iş makinesini bir an önce nasıl çabuk ulaştırabilirim diye tabiri caizse tırı uçurdu.Kimi saatlerce deprem altında depremzede kardeşlerimizi kurtaracağım diye çaba sarf etti,dışarı çıkınca vücudundaki terler buhar olup ulaştı gök yüzüne.Bir çok isimsiz,pelerinsiz kahraman vardı.Zaten bizim insanlarımız pelerin takmazdı ,reklam peşinde de koşmazdı.Tek gayeleri vardı oda nasıl yardım edebilirim.Ben burada sadece bir kaçından bahsettim.Sizler zaten çoğunu gördünüz ,izlediniz kanallarda,sosyal medyada.
Gelelim bizim Boynuinceli Yörüklerimizin bu güzel organizasyonunun hikayelerine.Yukarıda da bahsettiğim gibi depremin olduğu o ilk akşamın ertesi hemen herkes yardıma koştu,yardım toplamaya başladı.Biliyorsunuz her toplumda fitili ateşleyen ,ilham olan,ışığı yakan birileri olur.Bizim hemşehrilerimizin içinde de bir kardeşimiz var.Şimdi burada onun ismini zikredince lütfen yanlış anlamasın kimse. Elbet Herkes çalıştı ama genelde böyle iyilik organizasyonunda ilk sırada koşar hep kendisi...Zaten sizlerde o yiğidi biliyorsunuz.Kendisi Adem BÖLÜK kardeşimiz.Daha depremden yaklaşık 10/15 gün önce yine bir iyilik yolunda bereber koşmuştuk.O günde yine arkadaşlarını,Boynuinceli Yörüklerimizi organize edip depremzede bölgelerimize yardım göndermeye başladılar.Tabi bizlerde kendi bölgemizde aynı organizasyonları yapıyorduk,tıpkı tüm Ülkemizde olduğu gibi.Bir kaç gün sonra yardım topladıkları alana gelen bir depremzede aile "Yemek nerede yiyebiliriz" diye sorarlar.Kardeşlerimizde hemen yan tarafta bulunan lokantaya götürüp yardımcı olurlar.Sonra aynı soruyu soran ve deprem bölgesinden gelen vatandaşlarımızın sayısı artınca "Bu böyle olmaz ,büyük bir yer bulalım ,yemek yapıp depremzedelerimize ikram yapalım" derler.Nihayetinde D400 karayolu üzerinde bulunan ve çevresinde araç park edecek geniş alanı bulunan o kıraathane yeri artık "BOYNUİNCELİ YÖRÜKLERİ AŞ EVİ" olur.Daha sonra çevredeki tüm Boynuinceli Yörüklerimiz tarlalarında,seralarında,bahçelerinde yetiştirdikleri ürünleri oluk oluk akıtırlar aş evimize.Kimi maddi detek sağlar,kimi malzeme ,kimide yüreğini koyar ortaya.Gece demezler,gündüz demezler hep beraber sabahın erken saatlerinden başlayıp,gecenin geç saatlerinde kadar aş evimiz depremzede misafirlerimizi ağırlar.O sırada bizde yukarıda bahsettiğim gibi Kızkalesi Seyir Kafeterya da aynı hizmeti sunuyorduk depremzede kardeşlerimize.Hiç kimsenin bir birine ne iş yapacağını söylemediği,lakin herkesin görevini en ince ayrıntısına kadar bildiği,yaptığı bir ortam düşünün.İşte o ortam,o gönül birliği orada idi.Kimi gençlerimiz üzerine trafik kamuflajı giyip,elinde düdük,yoldan geçen depremzde kardeşlerimizi ısrarla durdurup yemek yemelerini sağlarkan,kimi araçlar park ediyor,kimi yemek yapıyor,kimi dağıtıyor,kimi çay dağıtıyor,kimi bulaşık yıkıyor ,kimi malzeme getiriyor,kimi gelen yardım malzemelerini istif ediyor,kimi masa siliyor,kimi de yemek yiyen depremzede kardeşlerimize yolluk,azık katıyordu.Düşünsenize,hayal etsenize böyle gönüllülük esasına dayalı ,hayır dolu,iyilik dolu,sevgi dolu daha güzel ne var ki fani dünyada.Hüzünle gelen araçlar,bir nebze yüzleri tebessüm dolu aileleri,kardeşlerimizi götürüyordu.Acımız birdi,kaybımız bir,hayallerimiz belki bir,lokmalarımız bir...
Bu güzel organizasyon yaklaşık 15 gün sürdü.Bir çok hemşehrimiz yorgunluktan bitap düştü,işini gcünü bıraktı.Yalnız hepsinin yüzünde güzellik dolu,iyilik dolu bir iş yapmanın,kardeşlerine yardımcı olmanın verdiği gurur dolu tebessüm vardı.Yorgun ama yüzleri mutluluk tebessüm dolu insanları düşünün.İşte o yiğitler,o ablalar,o abiler,o kardeşler ,o amcalar,o teyzeler hepimizin horantası idi.Bu asla bir reklam değildi.İyilik,güzellik adına yapılmış herksin el ele verip yaptığı güzel bir emekti.Bizler,Ülkemiizn hang bölgesinde olur isek olalım,birbirimizi hiç tanımasakta nasıl birlik olabileceğimizin bir kanıtı idi.Acıların altından nasıl hep beraber kalkacağımızın,mutluluklarımızı nasıl paylaşıp,çoğaltabileceğimizin,bir parça ekmeği nasıl hep beraber paylaşabileceğimizin bir kanıtı idi.Onu da tüm dünyaya gösterdik zaten.Yine İnşAllah hep beraber bu acıları,bu zor günleri yine hep beraber atlatacağız.Birlik olup,kenetlenip binaları daha sağlam yapacağız,dostlukların,kardeşliklerin temellerini daha sağlam atacağız.Aslında en önemli şeyin,dünya malı değilde,paylaşım,hoş görü,yardımlaşma olduğunu yine tüm dünyada yin hep beraber göstereceğiz.
Belki yazacak daha çok şey var.Belki kimine göre fazla abartılı.Lakin önemli olan bu zor zamanlarda kenetlenip,birlik olup,Ülkemize,Milletimize sahip çıkmaktı.Yukarıda da yazdığım gibi Ülkemizin her yerinde herkes kendi imkanlarınca yardım etti,çabaladı,koştu.Rabbim ,Ülkemize,Milletimize böyle büyük acılar bir daha yaşatmaz İnşAllah.İnşAllah bu sefer düğün yemeği veririz,Kur'an yemeği,Mevlüt yemeği,ahirete göç eden sevdiklerimizin adına yemek veririz,toplanırız.Konu yemek değil elbet,konu birlik,beraberlik ,yardım,öz veri.Bu vesile ile böyle güzel bir organizasyonda fitili ateşleyenden tutunda ,gurbet ellerden maddi destek gönderen,malzeme desteği sağlayan,yer imkanı sağlayan,sıkma yapan,yemek yapan,dağıtan,çay dağıtan,masa silen,misafirlerimizi karşılayan/uğurlayan ,herkesten Allah razı olsun.Ayrıca bu iyilikleri yapmamıza vesile olan,bizleri destekleyen herkese teşekkür ediyorum.Allah hepinizden razı osun.Biliyorum haber baya geç yazıldı,lakin bilgisayarım olmadığından yazamadım.Saygı ve sevgilerim ile...
Fotoğraflar için Lütfen TIKLAYINIZ
Veli AVCI
#boynuinceli #boynuinceliyörükleri #boynuinceliaşireti
