Doğu Anadolu Sosyal Bilimlerde Eğilimler Dergisi, 1/2, 2017
e-ISSN: 2564-7202
GEÇMİŞTEN GÜNÜMÜZE BEYDİLİ AŞİRETİ
Mehmet Nuri ŞANDA*1
Özet
Araştırmanın amacı, 24 Oğuz boyuna mensup olan Beydili Aşireti’nin XXI. yüzyılda
Anadolu’da yaşadığı yerleri tespit etmek ve sosyo-kültürel yapıları hakkında özgün bilgiler
sunmaktır.
Araştırmanın giriş bölümünde Beydililerin tarihi süreç içerisinde takip ettikleri göç
güzergâhları, Beydili kelimesinin anlamı, Beydililerin tabi tutuldukları iskânlar ve bu
iskânların nedenleri üzerinde durulmuştur. İkinci bölümde ise yapılan saha araştırması sonucu
XXI. yüzyılda Anadolu’da Beydililerin yaşadığı 97 köy ve bu köylerin hangi illere bağlı olduğu
tespit edilmiştir. Üçüncü bölümde ise Anadolu’da yirmi ilde tespit edilen yüze yakın Beydili
köyünün ekonomik yapısına, evlilik geleneklerine ve yemek kültürlerine değinilmiştir. Ayrıca
XXI. yüzyılda Beydili Aşireti’ne mensup olan yöneticilerin kimler olduğu ve hangi görevleri
icra ettikleri üzerinde durulmuştur.
Bu saha araştırmasına Adıyaman, Ağrı, Ankara, Çorum, Denizli, Erzincan, Erzurum,
Gaziantep, Gümüşhane, Iğdır, Isparta, Karabük, Karaman, Kars, Mardin, Mersin, Samsun,
Sivas, Şanlıurfa ve Yozgat gibi illerde yaşayan Beydili Aşireti’ne mensup kişilerin kendi
geçmişleri, gelenekleri ve ekonomik yapıları hakkında anlattığı söylemler konmuştur. Ayrıca
bu araştırmada, verilen bilgiler Başbakanlık Osmanlı Arşivi’nden alınan belgelerle de
desteklenmiştir. Osmanlı arşiv belgelerinin yanında aşiretler konusunda yazılmış kaynak
eserler ve incelemelerden de yararlanılmıştır.
Anahtar Kelimeler: Beydili, Badıllı, Aşiret, Konargöçer, Osmanlı.
BEYDILI TRIBE FROM PAST TO NOW
Abstract
The objective of this research is to determine the places where Beydili Tribe lived during
XXI century in Anatolia and provide information about their socio-cultural structure.
The introduction part of the research is about the migratory routes of the Beydili tribe
during history and the meaning of the word “Beydili” and the locations that Beydili people
were held and the reasons of this. In the second part of the research, 97 villages where Beydili
people lived during XXI. century in Anatolia and the provinces that they belonged to, were
determined as a result of the field investigation. The third part of the research addresses the
marriage customs, food culture and the economic structure of nearly a hundred of villages that
were identified in twenty provinces in Anatolia. Besides, the heads of the Beydili tribe and their
duties were studied in the third part.
The statements made by the poeple who are from Beydili tribe and lives in the provinces
such as Adiyaman, Agri, Ankara, Corum, Denizli, Erzincan, Erzurum, Gaziantep, Gumushane,
Igdir, Isparta, Karabuk, Kars, Mardin, Mersin, Samsun, Sivas, Sanliurfa and Yozgat, about
their own past, customs and economical structures took place in this field investigation.
Moreover, information given in this research was supported by the documents from Ottoman
1 * Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Tarih Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Öğrencisi.
This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it.
Doğu Anadolu Sosyal Bilimlerde Eğilimler Dergisi, 1/2, 2017
e-ISSN: 2564-7202
Archives of the Prime Ministry. Beside the Ottoman archive documents, the source works and
investigations were also used.
Keywords: Beydili, Badıllı, Tribe, Nomadic, Ottoman
Giriş
Türklerin anayurdu Orta Asya’dır. Orta Asya’da yaşayan Oğuz, Hun, Kıpçak, Peçenek
ve benzeri birçok Türk boyu, 375 yılındaki Kavimler göçüyle birlikte Orta Asya’yı terk edip
farklı coğrafyalara göç etti. Bu göç hareketleri daha çok Hazar denizinin kuzeyinden
Avrupa’ya, Hazar denizinin güneyinden Ortadoğu, Anadolu ve Afrika çevresine gerçekleşti.
Kavimler göçü ile başlayan bu büyük göç hareketi VI. yüzyıl ve XI. yüzyılda da devam
etti. XI. yüzyılda Büyük Selçuklu hükümdarı Tuğrul Bey’in kardeşi Çağrı Bey zamanında
1015-1018 tarihleri arasında batı yönünde gerçekleştirilen akınlar Anadolu’ya doğru
gerçekleştirilmiştir. Çağrı Bey zamanında gerçekleştirilen bu akınlardaki amaç Türkler için
yeni yerler bulmak ve bu yerleri yurt edinmekti. Selçuklu Devleti’nin Anadolu’ya doğru
gerçekleştirdiği bu akınlar batıda bulunan Bizans ve Gürcü krallıklarını rahatsız etti.
Gerçekleştirilen bu akınlar sonucunda Büyük Selçuklu Devleti ile Bizans Devleti’nin
arası açıldı. Bundan dolayı iki devlet 1048 yılında Pasinler Savaşı’nda karşı karşıya geldi. Bu
savaşta Bizans Devleti ve Gürcü Krallığı, Selçuklular tarafından yenilgiye uğratıldı. Pasinler
zaferinden sonra Anadolu’ya Selçuklu akınları daha da arttı. Sultan Alparslan’ın 1071 tarihinde
gerçekleştirdiği Malazgirt Zaferi’yle de Anadolu kapıları Türklere tamamen açıldı. Böylece
Anadolu’nun Türkleşme süreci daha da hızlandı.
1071 tarihindeki Malazgirt Zaferi’nden sonra Büyük Selçuklu hükümdarı Alparslan
Anadolu’ya Danişmend Gazi, Mengücek Gazi, Artuk Bey ve Saltuk Bey gibi birçok komutan
gönderdi. Anadolu’ya gelip yerleşen bu komutanlar farklı bölgelerde kendi beyliklerini kurarak
Anadolu’nun İslamlaşma ve Türkleşme sürecini hızlandırdı. Erzurum’da kurulan
Saltukoğlulları, Erzincan’da kurulan Mengücekoğulları, Ahlat’ta kurulan Ahlatşah Beyliği,
Harput ile Mardin çevresinde kurulan Artukoğulları ve İzmir’de kurulan Çaka Beyliği gibi
beylikler yerleştikleri yerlerde camiler, medreseler, hanlar inşa etti.
XIII. yüzyılda Orta Asya’da başlayan Moğol istilasının etkisiyle burada bulunan Türk
boyları farklı yerlere doğru göç etti. Bu göç hareketlerine 24 Oğuz boyuna mensup boylar da
katıldı. Araştırma konumuz olan ve 24 Oğuz boyuna mensup olan Beydili (Beğdili) Boyu’nun
da bu yüzyılda Anadolu’ya gelip yerleşti. Bazı Beydili mensupları da 1260-1277 yılları arasında
Maraş’ın Memlüklüler tarafından alınması üzerine Maraş, Çukurova ve Amik Ovası’na dağıldı.
Özellikle Beydili, Avşar ve Bayat Türkmenleri Maraş çevresine yerleşti. (Alıç, 2017).
Beydili Boyu, Hazarlar Devleti’ni kuran Türk boyudur (Halaçoğlu, 1992). Bunun
yanında Doğu ve Güneydoğu Anadolu bölgesinde kurulan Akkoyunlu Devleti (Sümer, 1988)
ve İran’da kurulan Safevi devletlerinin (Gündüz, 1996) kuruluşunda etkin rol oynadı. Maraş ve
çevresine yerleşen Beydililer, Dulkadir Beyliği’nin kuruluşunda etkili oldu (Sarı, 2015).
- Beydili Kelimesi ve Anlamı
Divan-ü Lügat-it-Türk'te Beydili boyu, 22 Oğuz boyu içinde 7. sırada zikredilmiştir.
Aynı eserde Beydililerin eşya ve hayvanlarına vurdukları damga şeklinde gösterilmiştir.
Ongun olarak da “Tavşancıl kuşu” verilmiştir (Atalay, 2006).
XIV. yüzyılda Reşidüddin tarafından kaleme alınan Oğuznâme adlı eserde Beydililerin
hükümdar çıkaran beş boydan biri olduğu belirtilmiştir. Oğuzname’de Beydili sözcüğünün
“büyükler gibi aziz" anlamına geldiği ve Harezmşahlar Devleti’nin Beydililer tarafından
kurulduğu ifade edilmiştir. (Sümer, 1998).
Doğu Anadolu Sosyal Bilimlerde Eğilimler Dergisi, 1/2, 2017
e-ISSN: 2564-7202
Yazıcı-Oğulu’nun 24 Oğuz boyunu gösteren listesinde Beydili Boyu’nun Yıldız
Han’dan gelmiş olduğu ve Oğuzların Bozok koluna mensup oldukları belirtilmiştir. Aynı eserde
Beydili Boyu, 11. sırada zikredilmiştir. Yazı-Oğlu, Beydili kelimesini anlam olarak “Beğlerin
sözü azizdir” şeklinde ifade etmiş ve eşyalarına vurdukları damgalarını da şeklinde
göstermiştir (Bakır, 2008).
Yusuf Halaçoğulu’na göre Beydili kelimesinin anlamı tam tespit edilememiştir. Fakat
bu kelimenin “beğ” ile “dil” sözcüklerinin birleşiminden oluştuğu tahmin edilmektedir
(Halaçoğlu, 1992).
Beydili kelimesi zamanla farklı kültür ve dillerden etkilenerek değişimler gösterdi.
Nitekim bir kısım yazılı eserde Beydili sözcüğü, “Beydili-Beydilli, Beğdili-Beğdilli, Beğdilü-
Beğdillü, Baydili-Baydilli, Badili-Badilli, Badılı-Badıllı” şeklinde gösterilmiştir.
XXI. yüzyılda Anadolu’nun farklı bölgelerinde “Beydili-Beydilli, Beğdili-Beğdilli,
Beğdilü-Beğdillü, Baydili-Baydilli, Badili-Badilli, Badılı-Badıllı” soyisimlere rastlamak
mümkündür. Örneğin, Şanlıurfa ilinde yaşayan Beydililer arasında Baydilli, Beydili, Badıllı,
Badılı gibi soyisimlere sıkça rastlanmaktadır.
- Beydili Oymaklarının İskânı ve Yerleştirildikleri Yerler
XIII. yüzyılda Anadolu’ya gelen Beydililer, burada birçok farklı bölgeye yerleşti.
Beydililer, Doğu Anadolu’da Kars, Ağrı, Erzurum, Erzincan çevresine, Güneydoğu
Anadolu’da Şanlıurfa, Gaziantep, Adıyaman, Mardin çevresine, İç Anadolu’da Ankara,
Yozgat, Karaman çevresine ve Akdeniz’de Mersin, Tarsus, Çukurova çevresine yerleşti.
XIII. yüzyıl sonunda kurulan Osmanlı Devleti’nin sınırları içerisinde yaşayan
Beydililer, Orta Asya’daki yaşam tarzlarını Osmanlı tabiiyeti altında da yüzyıllar boyunca
devam ettirdi. Beydililer, yaşam tarzlarının bir gereği olarak yaylak ve kışlaklar arasında göç
ederken hayvancılıkla uğraştı. Yaylak ve kışlaklar arasındaki bu göç hareketi sırasında bazı
Beydili oymakları yolları üzerinde bulunan yerleşiklere ve ekinlerine zarar verdi. Bu durum
yerleşiklerle göçebeler arasında sık sık sorunların yaşanmasına neden oldu. (Söylemez, 2011).
Bu sorunların çözümü için Osmanlı yöneticileri birçok tedbir aldı. Bu tedbirlerden biri de
yağma ve eşkıyalık yapan Beydili oymaklarının bulundukları bölgelerden alınarak başka
yerlere zorunlu iskana tabi tutulmasıydı. Bu duruma örnek olarak 1892 tarihli belgede
“Sungurlu ve Boğazlıyan kazalarıyla Kızılkoca nahiyesinde birbirlerinden ayrı şekilde iskân
olunan Beydili (Badılı) Aşireti'nin, Sorgun Nahiyesi köylerine gelerek eşkıyalık yapmakta
oldukları ve bir daha dönememek üzere bu köylerdeki emlak ve arazilerinin satılarak başka
yerlere iskan edilmeleri istenmiştir (BOA DM.MKT.: 2024/ 89).
Osmanlı Devleti, Beydililerin yapmış olduğu eşkıyalıkları cezasız bırakmadı. Eşkıyalık
yapan kişi ve aşiretleri şeri ve örfi hukuka göre cezalandırdı. Bu cezalarla yola gelmeyen kişi
ve aşiretleri de zorunlu iskâna tabi tutularak cezalandırdı. Nitekim bu doğrultuda 6 Ağustos
1893 tarihli arşiv belgesinde Yozgat Sancağı dâhilinde bulunan ve eşkıyalık yaptıkları için iki
kez iskân edilen Beydili (Badılı) Aşireti’nin eşkıyalık faaliyetlerini durdurulması için tekrar
iskânla sürgün edilmeleri veya daha kalıcı bir çözüm bulunması istenmiştir (BOA DH. MKT :
104/12).
10 Rabiu'l-ahir 1152 (17 Temmuz 1739) tarihli belgede Biga Sancağı’na yerleşmiş olan
göçebe taifesinden Beydili (Badıllı) mensupları kendi hallerinde olmayıp birçok eşkıyalık
faaliyetinde bulundukları ve çevre halkına birçok kötülük yaptıklarına dair Biga mütesellimi
tarafından Kale-i Sultaniye (Çanakkale) mahkemesine müracaat edilmiş ve kadı tarafından da
eşkıyalık yapan Beydililere karşı tedbirlerin anlatılması istenmiştir (BOA, C.DH, : 23/1113).
İskanların tek sebebi bu eşkıyalık ve yağma hareketleri olmamakla birlikte diğer
sebepleri de göçebe olan toplulukları yerleşik hayata geçirmek, fethedilen yerlerin
İslamlaşmasını ve Türkleşmesini sağlamak, boş ve ekilmeyen arazileri tarıma açmak ve üretimi
artırmak, vergi vermeye yanaşmayan göçebeleri yerleşik hayata geçirip düzenli bir şekilde
Doğu Anadolu Sosyal Bilimlerde Eğilimler Dergisi, 1/2, 2017
e-ISSN: 2564-7202
onlardan vergi almak (Orhunlu, 1987) ve Rakka çevresinde yağma hareketlerinde bulunan
Şammar, Aneze gibi Arap kabilelerine karşı Türkmenlerle denge kurmaktı (Alıç, 2017).
Bu sebeplerden dolayı gerçekleştirilen iskân faaliyetlerinin en büyüklerinden biri 1691
yılında Padişah fermanıyla yapıldı. Bu fermanla Beydili Aşireti ve ona tabi olan oymaklar,
Yeni-İl ve Halep eyaletlerinden alınarak Rakka’ya iskân edildi. (BOA, MAD, nr. 534: 12-13).
Rakka’ya iskân edilen Beydilli (Badıllı) oymakları Arablı, Batılu, Badıllı, Beğmişlü, Boz-
Koyunlu Kılıç Beyi, Birvan, Çeçeli, Mamavi, Delikanlu, Cemokânlı, Döğerli, Kara Kocalı,
Dimlekli, Otmanlı, Osmanlı, Hacı Kırlı, Kazlı, İrişvanlı, Kara Şeyhli, Güneş, Türkanlı, Kadirli,
Üsttürkanlı ve Modanlı oymaklarıydı (Çelikdemir, 2001).
Osmanlı Devleti, şüphesiz ki aşiretlerin iskân edildikleri yerlerde sürekli kalmaları,
oraları benimseyip yurt edinmeleri ve bunun yanı sıra geçimlerini temin etmeleri için bir takım
teşvik edici faaliyetlerde bulundu. Bu doğrultuda devlet, Beydili Aşireti’ni iskâna tabi tutuğu
bölgelerde geçimlerini sağlamaları için onlara belli miktarda toprak tahsis etti. Bunun yanında
onlardan belli bir süre vergi almadı. Ayrıca aşiret beylerine senetler imzalatıp, sözleşmeler
yaptı. Nitekim bu doğrultuda 19 Aralık 1692 tarihinde Rakka Beylerbeyisi Kadızade Hüseyin
Paşa zamanında Rakka ve çevresine yerleştirilen Beydili Aşireti ve ona bağlı Boz-Koyunlu Ali
Beğli, Boz-Koyunlu Kılıç Beğli, Beğmişlü, Kara Şeyhlü, Dimleklü, Musacalı, Arablu, Kadirlü,
Musa Şeyhlü ve Badılı oymakları ile o bölgede yaşayan Arap kabileleri arasında sorunları
çözmek amacıyla bir sözleşme imzalandı. (BOA, MAD, nr. 534: 12-13).
- XXI. yy. Anadolu’sunda Beydililerin Yaşadıkları Yerler
Rakka ve çevresine iskân edilen bazı Beydili oymakları iskan bölgelere alışamadıkları
için bu bölgeleri terk edip firar etti. (Orhonlu, 1987). Osmanlı Devleti, bu firarları azaltmak için
çok sert tedbirleri alsa da istenilen neticeyi alamadı. Bu durumun somut bir göstergesi de
günümüzde Anadolu’nun farklı bölgelerinde birçok Beydili köyünün olmasıdır. Bu köylerde
yaşayan Beydililerin bir kısmı dedelerinin Rakka iskanından firar edip bu yerlere gelip
yerleştiğini ifade etmektedir.
Yapılan saha araştırmasında günümüzde Beydili köylerinin bulunduğu bölgeler ve iller
şu şeklidedir. Doğu Anadolu’da Ağrı, Erzurum, Erzincan, Kars; Güneydoğu Anadolu’da
Şanlıurfa, Gaziantep, Adıyaman; Orta Anadolu'ya Karaman, Ankara, Sivas ve Yozgat;
Akdeniz’de Mersin, Isparta; Karadeniz’de Gümüşhane, Samsun, Çorum ve Ege’de Denizli ve
çevresidir. Beydililerin yaşadıkları köyler ve bağlı oldukları ilçeler şunlardır.
3.1.Adıyaman’daki Beydili Köyleri
Zeytin Köyü, Kahta’ya bağlı (Mehmet Özbey, Kişisel Görüşme, Ağustos 2017).
Pınar Yayla Köyü, Merkeze bağlı (Mustafa Turan, Kişisel Görüşme, Ağustos 2017).
Yazı Beydili Köyü, Besni’ye bağlı (Mehmet Beydilli, Kişisel Görüşme, Ağustos 2017).
3.2. Ağrı’daki Beydili Köyleri
Andaçlı Köyü, Patnos’a bağlı (M. Zeki Kaya, Kişisel Görüşme, Temmuz 2017).
Akyemiş Köyü, Patnos’a bağlı (Abdullah Hakverdi, Kişisel Görüşme, Temmuz 2017).
Aktepe Köyü, Merkeze bağlı (Nurettin Atabay, Kişisel Görüşme, Temmuz 2017).
Aşağıköşkköy Köyü, Tutak’a bağlı (N. Atabay, Kişisel Görüşme, Temmuz 2017).
Badıllı Köyü, Merkez’e bağlı (Mehmet Yılmaz, Kişisel Görüşme, Temmuz 2017).
Düzceli Köyü, Patnos’a bağlı (Abdurrahman Çelik, Kişisel Görüşme, Temmuz 2017).
Düz Yayla Köyü, Eleşkirt’e bağlı (M. Emin Yazıcı, Kişisel Görüşme, Temmuz 2017).
Değirmendüzü Köyü, Patnos’a bağlı (Abdullah Can, K. Görüşme, Temmuz 2017).
Gökçeali Köyü, Patnos’a bağlı (Hamdullah Turan, Kişisel Görüşme, Temmuz 2017).
Kuruyaka Köyü, Patnos’a bağlı (Fesih Tangüç, Kişisel Görüşme, Temmuz 2017).
Oyacık Köyü, Patnos’a bağlı (Tekin Arslan, Kişisel Görüşme, Temmuz 2017).
Ürküt Köyü, Patnos’a bağlı (Hamdullah Turan, Kişisel Görüşme, Temmuz 2017).
Üç oymak Köyü, Patnos’a bağlı (Abdullah Can, Kişisel Görüşme, Temmuz 2017).
68
Doğu Anadolu Sosyal Bilimlerde Eğilimler Dergisi, 1/2, 2017
e-ISSN: 2564-7202
3.3. Ankara’daki Beydili Köyleri
Beydilli Köyü, Nallıhan’a bağlı (Mustafa Orman, Kişisel Görüşme, Ağustos 2017).
3.4. Çorum’daki Beydili Köyleri
Beydilli Köyü, Bayat’a bağlı (Hasan Topçu, Kişisel Görüşme, Eylül 2017).
3.5. Denizli’deki Beydili Köyleri
Beydilli Köyü, Çivril’e bağlı (Suat Köseoğlu, Kişisel Görüşme, Eylül 2017).
3.6. Erzincan’daki Beydili Köyleri
Aydoğan Köyü, Refahiye’ye bağlı (Asiye Büyükbaş, Kişisel Görüşme, Ağustos 2017).
Aşağısütlü Köyü, Refahiye’ye bağlı (Merdane Katrancı, K. Görüşme, Ağustos 2017).
Ala Pınar Köyü, Refahiye’ye bağlı (Tevfik Puldan, Kişisel Görüşme, Ağustos 2017.).
Kayı Köyü, Refahiye’ye bağlı (Celal Ekinci, Kişisel Görüşme, Ağustos 2017).
Konakköy Köyü, Refahiye’ye bağlı (Zekeriya Batıgün, K. Görüşme, Ağustos 2017).
Kırantepe Köyü, Refahiye’ye bağlı (Pehlül Pulat, Kişisel Görüşme, Ağustos 2017).
Çat Köyü, Kemaliye’ye bağlı (Tevfik Kürekçi, Kişisel Görüşme, Ağustos 2017).
Ortagöze Köyü, Refahiye’ye bağlı (Zekeriya Batıgün, Kişisel Görüşme, Ağustos 2017).
Mendemeköyçukuru, Refahiye’ye bağlı (Rasim Karataş, K. Görüşme, Ağustos 2017).
Ören Köyü, Refahiye’ye bağlı (Rüstem Pulat, Kişisel Görüşme, Ağustos 2017).
Üçören Köyü, Refahiye’ye bağlı (Şinasi Bayram, Kişisel Görüşme, Ağustos 2017).
Tülüköy Köyü, Refahiye’ye bağlı (Ali Keleş, Kişisel Görüşme, Ağustos 2017).
Yurtbaş Köyü, Refahiye’ye bağlı (Fahri Durna, Kişisel Görüşme, Ağustos 2017).
3.7. Erzurum’daki Beydili Köyleri
Binpınar Köyü, Karaçoban’a bağlı (Köroğlu Levet, Kişisel Görüşme, Ağustos 2017).
Ağıllı Köyü, Horasan’a bağlı (Hayrettin Giray, Kişisel Görüşme, Ağustos 2017).
Bulgurlu Köyü, Horasan’a bağlı (Zahir Silin, Kişisel Görüşme, Ağustos 2017).
Yayla Köyü, Pasinler’e bağlı (Yılmaz Öztürk, Kişisel Görüşme, Ağustos 2017).
Hacı Halil Köyü, Horasan’a bağlı (Mehmet Şirin, Kişisel Görüşme, Ağustos 2017).
Çıkılgan Köyü, Karayazı’ya bağlı (Mehmet Kaya, Kişisel Görüşme, Ağustos 2017).
3.8. Gaziantep’teki Beydililer Köyleri
Beydili Köyü, Araban’a bağlı (Sabri Dinç, Kişisel Görüşme, Mayıs 2017).
3.9. Gümüşhane’deki Beydili Köyleri
Arıtaş Köyü, Şiran’a bağlı (İsmet İnce, Kişisel Görüşme, Ağustos 2017).
Ardıçlı Köyü Şiran’a bağlı (İsa Üçüncü, Kişisel Görüşme, Ağustos 2017).
Akçalı Köyü, Şiran’a bağlı (Orhan Bal, Kişisel Görüşme, Ağustos 2017).
Çakırkaya Köyü, Şiran’a bağlı (Sadettin Hafo, Kişisel Görüşme, Ağustos 2017).
Babacan Köyü, Şiran’a bağlı (Yusuf Çelik, Kişisel Görüşme, Ağustos 2017).
Eymür Köyü, Kelkit’e bağlı (Yılmaz Mete, Kişisel Görüşme, Ağustos 2017).
Ericek Köyü, Şiran’a bağlı (Muhittin Bayhan, Kişisel Görüşme, Ağustos 2017).
Gürleyik Köyü, Kelkit’e bağlı (Selahattin Daşhan, Kişisel Görüşme, Mayıs 2017).
Kozağaç Köyü, Şiran’a bağlı (Murat Kılıç, Kişisel Görüşme, Ağustos 2017).
İncedere Köyü, Şiran’a bağlı (Servet Deniz, Kişisel Görüşme, Ağustos 2017).
Yukarı Duruçay Köyü, Şiran’a bağlı (Serkan Kılıç, Kişisel Görüşme, Ağustos 2017).
Uzunkol Köyü, Kelkit’e bağlı (Yaşar Macit, Kişisel Görüşme, Ağustos 2017).
3.10. Iğdır’daki Beydili Köyleri
Badıllı (Beydili) Köyü, Tuzluca’ya bağlı (Efendi Altan, Kişisel Görüşme, Eylül 2017).
3.11. Isparta’daki Beydili Köyleri
Beydilli Köyü, Sütçüler’e bağlı (Ahmet Erol, Kişisel Görüşme, Eylül 2017).
3.12. Kars’taki Beydili Köyleri
Aslanizi Köyü, Merkez’e bağlı (Necmi Karahancı, Kişisel Görüşme, Ağustos 2017).
Armutlu Köyü, Sarıkamış’a bağlı (İlhan Özkan, Kişisel Görüşme, Ağustos 2017).
Kocabahçe Köyü, Merkez’e bağlı (İdris Karahancı, Kişisel Görüşme, Ağustos 2017).
Doğu Anadolu Sosyal Bilimlerde Eğilimler Dergisi, 1/2, 2017
e-ISSN: 2564-7202
Esenyazı Köyü, Merkez’e bağlı (Şefik Gergöy, Kişisel Görüşme, Eylül 2017).
Akbaba Köyü, Merkez’e bağlı (Necmi Karahancı, Kişisel Görüşme, Ağustos 2017).
Çayarası Köyü, Kağızman’a bağlı (Mehmet Sani Aras, K. Görüşme, Ağustos 2017).
Küçük Yusuf Köyü, Merkez’e bağlı (Necmi Karahancı, K. Görüşme, Ağustos 2017).
Verimli Köyü, Merkeze bağlı (İdris Karahancı, Kişisel Görüşme, Ağustos 2017).
3.13. Karabük’teki Beydili Köyleri
Beydilli Köyü, Ovacık’a bağlı (Hüseyin Özbayar, Kişisel Görüşme, Eylül 2017).
3.14. Karaman’daki Beydili Köyleri
Beydilli Köyü, Merkeze bağlı (Erol Öztürk, Kişisel Görüşme, Eylül 2017).
3.15. Mardin’deki Beydili Köyleri
Yurteri Köyü, Kızıltepe’ye bağlı (Aydın Ergüven, Kişisel Görüşme, Eylül 2017).
Hacı Hasan Köyü, Kızıltepe’ye bağlı (İdris Damar, Kişisel Görüşme, Eylül 2017).
3.16. Mersin’deki Beydili Köyleri
Beydilli Köyü, Gülnar’a bağlı (Hüseyin Kırıt, Kişisel Görüşme, Eylül 2017).
3.17. Samsun’daki Beydili Köyleri
Çangallar Köyü, Terme’ye bağlı (Şaban Kara, Kişisel Görüşme, Eylül 2017).
3.18. Sivas’taki Beydili Köyleri
Aydoğdu Köyü, Gölova’ya bağlı (Metin Demir, Kişisel Görüşme, Ağustos 2017).
Adamfakı Köyü, Zara’ya bağlı (Avni Yüksel, Kişisel Görüşme, Ağustos 2017).
Beydilli Köyü, Hafik’e bağlı (Cihan Demir, Kişisel Görüşme, Eylül 2017).
Karayakup Köyü, Gölova’ya bağlı (Nejdet Tepe, Kişisel Görüşme, Eylül 2017).
3.19. Şanlıurfa’daki Beydili Köyleri
Akören Köyü, Karaköprü’ye bağlı (Tahir Özdemir, Kişisel Görüşme, Temmuz 2017).
Ağızhan Köyü, Karaköprü’ye bağlı (Lamih Badıllı, Kişisel Görüşme, Eylül 2017).
Bölücek Köyü, Karaköprü’ye bağlı (Aziz Badıllı, Kişisel Görüşme, Temmuz 2017).
Başören Köyü, Karaköprü’ye bağlı (İsmail Gin, Kişisel Görüşme, Temmuz 2017).
Büyük Salkım Köyü, Karaköprü’ye bağlı (A.kadir Doğan, K. Görüşme, Temmuz 2017).
Cülmen Köyü, Karaköprü’ye bağlı (Osman Kaya, Kişisel Görüşme, Temmuz 2017).
Cemal Köyü, Karaköprü’ye bağlı (Osman Kaya, Kişisel Görüşme, Temmuz 2017).
Göllübağ Köyü, Haliliye’ye bağlı (Ahmet Çiftçi, Kişisel Görüşme, Temmuz 2017).
Gölgen Köyü, Karaköprü’ye bağlı (Hikmet Şaka, Kişisel Görüşme, Temmuz 2017).
Hamurkesen Köyü, Karaköprü’ye bağlı (A. Murat Badıllı, K. Görüşme, Temmuz 2017).
Keserdede Köyü, Eyyubiye’ye bağlı (İsmet İlhan, Kişisel Görüşme, Temmuz 2017).
Karapınar Köyü, Hilvan’a bağlı (İsa Akbalık, Kişisel Görüşme, Temmuz 2017).
Kepirli Köyü, Haliliye’ye bağlı (Halil Baysuğ, Kişisel Görüşme, Haziran 2016).
Külaflı Köyü, Karaköprü’ye bağlı (Ahmet Badıllı, Kişisel Görüşme, Eylül 2017).
Kuyucak Köyü, Karaköprü’ye bağlı (M. Emin Ateş, Kişisel Görüşme, Temmuz 2017).
Şeyhzeliha Köyü, Karaköprü’ye bağlı (Ferhat Baydilli, K. Görüşme, Temmuz 2017).
Pınarbaşı Köyü, Karaköprü’ye bağlı (İ. Halil Baydilli, K. Görüşme, Temmuz 2017).
Özveren Köyü, Hilvan’a bağlı (Salih Şa, Kişisel Görüşme, Temmuz 2017).
Türkmen Köyü, Karaköprü’ye bağlı (Cemil Yakan, Kişisel Görüşme, Temmuz 2017).
Tekinler Köyü, Ceylanpınar’a bağlı (Ahmet Pilis, Kişisel Görüşme, Temmuz 2017).
Yedikuyu Köyü, Karaköprü’ye bağlı (Hikmet Şaka, Kişisel Görüşme, Temmuz 2017).
3.20. Yozgat’taki Beydili Köyleri
Karahallı Köyü, Sarıkaya’ya bağlı (Asım Erdoğan, Kişisel Görüşme, Temmuz 2016).
Kuzgun Köyü, Çekerek’e bağlı (İsmail Yüksel, Kişisel Görüşme, Temmuz 2016).
Mehmetli Köyü, Çekerek’e bağlı (Hatice Ekinci, Kişisel Görüşme, Temmuz 2016.).
Çatak Köyü, Sarıkaya’ya bağlı (Aslan Demirci, Kişisel Görüşme, Temmuz 2016).
Yukarda saydığımız köyler dışında Anadolu’nun birçok ilinde daha Beydili köylerinin
olduğu bilinmektedir. Saha araştırmasında tespit ettiğimiz köyler, bu köylerde yaşayan halkın
Doğu Anadolu Sosyal Bilimlerde Eğilimler Dergisi, 1/2, 2017
e-ISSN: 2564-7202
desteği ve yönlendirmeleri neticesinde bir bir tespit edilmiştir. Kendileriyle görüştüğümüz
Beydili aşireti mensupları bize köylerinin ekonomik yapısı, yaşam tarzı ve kültürel değerleri
hakkında birçok bilgi verdi. Bu bilgiler doğrultusunda günümüzde Anadolu’da varlığını devam
ettiren Beydililerin ekonomik, sosyal ve kültürel değerleri hakkında şunlar bilinmektedir.
- XXI. yy.’da Anadolu Beydililerinde Sosyo-Kültürel ve Ekonomik Yapı
4.1. Anadolu Beydililerinde Ekonomik Yapı
Anadolu’daki Beydili köylerinde ekonomi köylünün yaşam tarzına ve yaşadıkları
coğrafyaya bağlı olarak şekillenmiştir. Doğu Anadolu’da bulunan Beydililer geçimlerini
hayvancılıkla sağlarken, Güneydoğu’daki Bazı Beydili köyleri geçimlerini tarım ürünü
yetiştirmekle temin etmektedir. Yine bu duruma benzer olarak Akdeniz’de bulunan Beydili
köyleri geçimlerini hayvancılıkla temin ederken İç Anadolu Bölgesi’ndeki Beydililer tarımla
geçimlerini temin etmektedir. Karadeniz Bölgesi’nde bulunan Beydili köylerinin bir kısmında
balıkçılık faaliyetleri de yapılmaktadır.
Geçimini tarımla sağlayan Beydili aşireti mensupları Doğu Anadolu’da daha çok arpa,
buğday ve pancar ekerken; Güneydoğu’da bulunan Beydili köylerindeki halk bu ürünlere ek
olarak pamuk, fıstık, üzüm, mısır, biber ve domates gibi ürünler ekmektedir. Karadenizdeki
Beydili köylüleri geçimlerini fındık ekerek sağlarken; Akdenizdeki Beydili köylülerinin bir
kısmında ise bahçecilik faaliyetleri yürütülmektedir.
Hayvancılık faaliyetleri bakımından Doğu Anadolu’da büyükbaş hayvancılık
yapılırken; Güneydoğu Anadolu ve Akdeniz bölgelerindeki Beydili köylerinde daha çok
küçükbaş hayvancılık yapılmaktadır. Yapılan bu hayvancılık faaliyetleri fabrika halindeki
büyük işletmeler değil, aile işletmeciliği şeklinde yapılmaktadır. Yetiştirilen hayvanların et ve
sütünden faydalanılmaktadır. Bunun yanında Anadolu’nun farklı yerlerinde bulunan Beydili
köylerinde az da olsa arıcılık faaliyetleri de yapılmaktadır.
Özellikle Doğu ve Güneydoğu Anadolu bölgelerindeki işsizlik sorunundan dolayı
köylerde yaşayan genç nüfusun önemli bir kısmı büyükşehirlere göç etmiştir. Bu nüfus göçü
daha çok İstanbul ve Ankara gibi büyükşehirlere doğru yaşanmaktadır.
Büyükşehirlere doğru yaşanan bu göç hareketleri Beydili köylerdeki ekonomik, sosyal
ve kültürel yapıyı da ciddi manada olumsuz etkilemiştir. Bu göçlerin etkisiyle Doğu Anadolu
ve Karadeniz’deki bazı Beydili köylerinde (Gümüşhane Gürleyik köyü gibi) tarım ve
hayvancılık faaliyetleri neredeyse durmuştur.
4.2. Anadolu’daki Beydililerde Evlilik Gelenekleri
Anadolu’nun farklı coğrafyalarına dağılmış olan Beydililerde eski bir gelenek olan
“görücü usulü” ile evlenme eskisi kadar yaygın olmasa da, az da olsa günümüzde
görülmektedir. Anadolu’daki Beydili köylerinde evlilik birliği farklı şekillerde kurulmaktadır.
Bunlar görücü usulü, beşik kertmesi, desmal alma ve gençlerin birbirini beğenmesi şeklindeki
evlilik türleridir.
Anadolu’da yaşayan Beydililer düğün ve sünnet törenlerinde oynanan oyunlar daha çok
davul zurna eşliğine oynanmaktadır. Son yıllarda Beydili köylerinde düğün ve şenlikler
orkestra eşliğinde de yapılmaktadır. Anadolu’da farklı illerinde yaşayan Beydililerin
oynadıkları bazı halkoyunları şunlardır:
Adıyaman Beydilileri arasında düz oyun, göçer oyunu, hasat oyunu, helle-can, kımıl
oyunu, oyuna davet ve sal oyunu gibi oyunlar oynanmaktadır. Bu oyunlar dışında da Adıyaman
Beydilileri arasında ağırlama, barış, dıng, hallaç ve Türkan gibi oyunlar da oynanmaktadır
(Mehmet Beydilli, Kişisel Görüşme, Ağustos 2017).
Ağrı Beydilileri arasında Ağrı sallaması, atabarı, basso (besra), benne ve bejne,
koffi, meyriko, sarma, serhat barı ve zeyno gibi halkoyunları oynanmaktadır (Mehmet
Emin Yazıcı, Kişisel Görüşme, Temmuz 2017).
71
Doğu Anadolu Sosyal Bilimlerde Eğilimler Dergisi, 1/2, 2017
e-ISSN: 2564-7202
Ankara Beydilileri arasında hüdayda, yandım şeker oğlan, allım yeşillim ve name gelin
gibi oyunlar sıklıkla oynanmaktadır (Doğruöz, 2000.).
Erzincan Beydilileri arasında delilo, düz (melikşerif düzü), dik oyunu, üçayak oyunu,
karabit oyunu, hoşbilezik gibi oyunlar erkekler tarafından oynanan oyunlarken; kadınlar
arasında oynanan oyunlar da madımak, halay, karşılama, delikız oyunu gibi oyunlardır
(Asiye Büyükbaş, Kişisel Görüşme, Ağustos 2017).
Erzurum ilinde yaşayan Beydililer arasında oynanan oyunlar daha çok halay oyunlarıdır.
Beydili köylerinde oynanan halaylarda kız ve erkekler ayrı ayrı oynar. Bazı düğünlerde ailelerin
geleneklerine göre birlikte de oynandığı olmaktadır. Oyunlar oynanırken genellikle türkü
söylenir (Mehmet Şirin, Kişisel Görüşme, Ağustos 2017).
Erzurum Beydililerinin oynadığı oyunlar koçeri, narey, çepki, köroğlu barı, köylü kızı,
tamzara ve Zeyno gibi oyunlardır (Köroğlu Levet, Kişisel Görüşme Ağustos 2017).
Kars Beydilileri arasında sıklıkla oynanan oyunlar üçayak, pappuri, döne, halay ve
koçeri gibi oyunlardır (Necmi Karahancı, Kişisel Görüşme, Ağustos 2017). Bu oyunlarla
birlikte hay molo, delilo, lorke, nare, çepik ve hey narı gibi oyunlarda Beydililer arasında
oynanmaktadır.
Şanlıurfa’da yaşayan Beydililer arasında düz (duzo), girani (ağır), delilo, çiftetelli,
lorke, çepik, tek ayak, iki ayak, teşi ve kımıl gibi oyunlar oynanmaktadır (Süleyman Badıllı,
Kişisel Görüşme, Eylül 2017).
4.3. Anadolu Beydililerinde Yöresel Yemek Kültürü
Anadolu’da yaşayan Beydililerde yemekler daha çok yöreden yöreye, kültüreden
kültüre ve mevsimden mevsime değişmektedir. Örneğin Şanlıurfa’da yaşayan Beydililer yaz
aylarında dövmeli yoğurt çorbası (şorbedev) yaparken; kış aylarında yöreye has mercimekli
köfte, kurutulumuş biber ve patlıcan gibi yemekler yapmaktadır.
Anadolu’nun farklı coğrafyalarına yayılmış olan Beydililerin yaşadıkları coğrafyalarda
yapmış oldukları yöresel yemeklerin bir kısmı şunlardır:
Adıyaman Beydilileri arasında pirpirimli ayran çorbası, Besni tavası, firik pilavı,
mercimekli köfte, sövülme, tırşık, hıtap (katma) ve çir dolması (kaysı dolması) gibi yöresel
yemekler yapılmaktadır (Mehmet Özbey, Kişisel Görüşme, Ağustos 2017).
Ağrı Beydililerinde arasında keledoş, helise (keşkek), hengel, gırar, haşil ve jajerun gibi
yöresel yemekler yapılmaktadır (Abdurrahman Çelik, Kişisel Görüşme, Temmuz 2017).
Ankara Beydilileri arasında cimcim mantı, öllüğün körü, şibit tatlısı ve pirpir turşusu
gibi yemek, tatlı ve turşular yenmektedir (Fatma Özdoğan, Kişisel Görüşme, Ağustos 2017).
Erzincan Beydilileri arasında isirin (siron), çılbır, kuskus haşlama gibi yemekler
yapılmaktadır. Bunun yanında tulum peyniri de Erzincan Beydilileri arasında sıkça yapılan bir
peynir türüdür (Merdane Katrancı, Kişisel Görüşme, Ağustos 2017).
Erzurum Beydilileri arasında ayran çorbası (gırara dev), çiriş, keşkek, haşil, hıngel,
çordan (kurut), keledoş ve pivazok gibi yemekler yapılmaktadır (Hayrettin Giray, Kişisel
Görüşme, Ağustos 2017).
Gümüşhane Beydilileri arasında akpancar kavurması, düdük kavurması, galacoş
yemeği, gelinparmağı kavurması, gendime çorbası, haşil, ısırgan haşlaması, kapama, keşkek,
koyurman kavurması ve pişi (bişi) kızartması ve siron yemeği gibi yemekler yapılmaktadır
(Orhan Bal, Kişisel Görüşme, Ağustos 2017).
Bu yemeklerin yanında Gümüşhane ilinde bulunan Beydili köylerinde pişirilen ekmek
türleri de bulunmaktadır. Bu ekmek türleri kahvaltıda yenen “sac ekmeği”, ekşimemiş hamur
ekmeği olan “Fetir ekmeği”, süt ve yumurtadan yapılan “paaç (poğaç) ekmeği”, mısır’dan
yapılan “Darı ekmeği”, ve maya, tuz, un ve sudan yapılan “Kete ekmeği”dir.
Kars Beydilileri arasında un çorbası (hörre), hangel, kete, haşıl, kaz asması, hasuda
tatlısı ve kuymak gibi yemek ile tatlılar yapılmaktadır (Çiğdem Karahancı, Kişisel Görüşme,
Ağustos 2017).
72
Doğu Anadolu Sosyal Bilimlerde Eğilimler Dergisi, 1/2, 2017
e-ISSN: 2564-7202
Sivas Beydilileri arasında çirliaş (kaysı aşı), kelecoş, kavurga, kavut, uğut ve yağlı fırın
giliği gibi yemekler yapılmaktadır (Cihan Demir, Kişisel Görüşme, Eylül 2017). Sivas
yöresindeki Beydililer bu yemek ve tatlıların dışında hıngel, sarığı burma, madımak ve avuz
gibi yemeklerde yapmaktadır.
Şanlıurfa Beydilileri arasında lebeni çorbası, su kabağı, mercimekli köfte, kazan kebabı,
pirpirim bostana ve şıllık tatlısı gibi yemek, tatlı ve salatalar yapılmaktadır (Feride Cibek,
Kişisel Görüşme, Haziran 2017).
Yozgat Beydilileri arasında arapaşı, madımak, yeşil mercimek (helle), çiğdem pilavı
etli gilik köftesi, testi kebabı, bastırma (bezdirme) ve çulama gibi yemekler yapılmaktadır
(Hatice Ekinci, Kişisel Görüşme, Temmuz 2016).
4.4. Beydili Aşiretine Mensup Yöneticiler
XXI. yüzyılda Türkiye Cumhuriyeti’nin devlet yönetiminde Beydili aşiretine mensup
birçok kişi bulunmaktadır. Bu kişilere Başbakan Binali Yıldırım, TBMM Başkanvekili Naci
Bostancı, Başbakan Yardımcısı Fikri Işık, Erzincan Milletvekili Serkan Bayram, İstanbul
Sultanbeyli Belediye Başkanı Hüseyin Keskin, Şanlıurfa Karaköprü Belediye Başkanı Metin
Baydilli, Erzincan Çukurkuyu Belediye Başkanı Adnan Delikanlıoğlu, Ağrı Tahir Belediye
Başkanı Cemal Seferoğulları örnek verilebilir.
73
Doğu Anadolu Sosyal Bilimlerde Eğilimler Dergisi, 1/2, 2017
e-ISSN: 2564-7202
Sonuç
Orta Asya’dan göç edip Anadolu’ya yerleşen Beydililer Anadolu’da farklı bölgelere
yerleşti. Osmanlı Devleti, bu Beydililerin bir kısmını yerleşiklere zarar verdikleri için Rakka
başta olmak üzere farklı coğrafyalara zorunlu iskana tabi tuttu.
İskân edildikleri bölgelerden firar eden Beydililer, gittikleri yerlerde azınlık durumuna
düştü. Bu durum Beydililerin farklı kültürlerden etkilenmesine sebep oldu. Bu kültürel
etkileşimin en somut örneği XXI. yüzyılda Anadolu’da varlığını devam ettiren Beydililerin
farklı dil, inançlara sahip olmasıdır. Örneğin, Anadolu’daki Beydililer genel olarak Türkçe
konuşurken, Şanlıurfa’da yaşayan Beydililer Türkçe’nin yanında Arapça ve Kürtçe de
konuşmaktadır. Yine bu duruma benzer bir örnek de inançlar üzerinden verilebilir. Şöyle ki;
Şanlıurfa’daki Beydililer genel olarak Sünni inancını benimsemişken Sivas’ın Hafik ilçesine
bağlı Beydili köyünde halk Alevilik inancını benimsemiştir.
Araştırmada ayrıca Beydili oymaklarının günümüzde Ankara, Ağrı, Adıyaman, Denizli,
Çorum, Erzurum, Erzincan, Gümüşhane, Gaziantep, Isparta, Iğdır, Karaman, Karabük, Kars,
Mersin, Mardin, Sivas, Samsun, Şanlıurfa ve Yozgat gibi illerde yaşadıkları ve genel olarak
birbirinden haberdar olmadıkları tespit edildi.
Yukardaki illerde yapılan saha çalışmada toplamda 97 Beydili köyüne ulaşıldı.
Köylerde yaşayan Beydililerin ekonomik yapıları, evlilik gelenekleri, halkoyunları ve yaptıkları
yöresel yemekler şehir şehir tespit edildi. Ayrıca XXI. yüzyılda Beydili Aşireti’ne mensup
yöneticilerin kimler olduğu ve bu kişilerin hangi görevleri icra ettikleri belirtildi.
74
Doğu Anadolu Sosyal Bilimlerde Eğilimler Dergisi, 1/2, 2017
e-ISSN: 2564-7202
Kaynakça
Alıç, S. (2017). Dulkadir beyliğinin komşu beylik ve devletlerle münasebetleri (1337-1522),
Yayınlanmamış doktora tezi, Kahramanmaraş.
Atalay, B. (2006). Divanü lügati’t – Türk. Ankara: Türk Tarih Kurumu basımevi.
Bakır, A. (2008). Tevarih-i al-i selçuk oğuznamesi. Turkish Studies, 13, 163-199.
Boa, mad, 534: 12-13.
Boa, c.dh, 23: 1113.
Boa dm.mkt.: 2024: 89.
Boa dh. Mkt, 104: 12.
Çelikdemir, M. (2001). Osmanlı dön. Aşiretlerin rakka’ya iskânı (1690-1840).
Yayınlanmamış doktora tezi, Elâzığ.
Doğruöz, H. (2000). Ankara kültürü. Yayınlanmamış lisans tezi, Lefkoşa.
Gündüz, T. (1996). Bozulus Türkmenleri. Yayınlanmamış doktora tezi, Ankara.
Halaçoğlu, y. (1992). “Beydili” , ia, c. Vı,.
Orhunlu, c. (1987). Osmanlı imparatorluğunda aşiretlerin iskânı, İstanbul: Eren Yayıncılık.
Sarı, A. (2015). XVI. Yüzyılda Dulkadirli Türkmenleri. Yayınlanmamış doktora tezi, Ankara.
Söylemez, F. (2011). Osmanlı devletinde aşiret yönetimi-rışvan örneği. İstanbul: kitabevi
Yayınları..
Sümer, F. (1988). Ceridler. Türk dünyası tarih dergisi, 24: 1-16
Sümer, F. (1998). Oğuzlar'a ait destani mahîyetde eserler-reşîdüddîn oğuznâmesî. Ankara:
Türk dünyası araştırma Vakfı.
75
Doğu Anadolu Sosyal Bilimlerde Eğilimler Dergisi, 1/2, 2017
e-ISSN: 2564-7202
EXTENDED ABSTRACT
Anatolia is not an instant event of Islamisation and Turkism processes and was formed
after migration waves that lasted for centuries. As it is known, Turkish clans have migrated to
Anatolia at different dates and by following different routes.
First known Turkish raids to Anatolia was made by European Huns in 395. The raids
started by Huns continued until the first quarter of XI. century.
At the beginning of XI. century, Çağrı Bey had organised various raids to discover
Anatolia between 1015-1018. There raids created problems between Seljuk State and
Byzantines and two states came across in 1048 on Pasinler plain of Erzurum. In this war,
Byzantines were defeated by Georgina Kingsman of Seljuk. After Pasinler victory, Seljuk has
arrived at Anatolia and after 1071 Malazgirt victory, Turkisation on Anatolia has accelerated.
Following Malazgirt Battle, magnificent Seljuk emperors sent a lot of commanders to
Anatolia. These commanders found their own principality in Anatolia and contributed to
Turkisation process of Anatolia. Thus, Saltuks, Mengüceks, Ahlad-Shahs, Artuqids, and Chaka
principality established in different regions of Anatolia had built mosques, madrassa, and inns
and converted this region to a habitable area.
Leaded by Kutalmişoglu Suleiman Shah in middle Anatolia, Turkish Seljuk State has
risen and on the Southeast Anatolia, North Syria, and Mosul-Kirkuk region, atabegship of Great
Seljuk States have acted as semi-independent states. These states, principalities, and
atabegships have settled to Turkmen areas and changes the region into Turkish home.
Between XI-XIII. centuries, Turks have migrated from Turkistan, Khorasan, and
Azerbaijan to Anatolia and most of these Turkish population belonged to nomadic Oghuz or
Turkmen clan. The population of the Ottoman was mainly Turkmen nomads. During Huns to
Seljuk period, Abbasid armies had a large Turkish soldier population who had migrated to
Anatolia and to other Islamic countries.
Some of the Turkmens who lost their principalities during the formation of Ottoman
State had refugeed to Aqqoyunlu State and the remaining population triggered the formation of
Safavid State in Iran.
Turkish clans that migrated from Middle Asia have settled to different regions of
Anatolia. One these clans is Beydili clan had settled to different regions of Anatolia with the
tribe and continued to live until this day.
In this research, the meaning of Beydili, where they come from, where did they settle in
Anatolia and Middle East, which mandatory settlement policies were they subjected to under
Ottoman rule, and what were the effects of such settlement on the tribe was investigated.
Additionally, socio-cultural and economic structure of the current Beydili villages were
explained.
In this study, the document were obtained for Presidency Ottoman Archives and these
documents were transcribed. Most of these documents are from XVI. century and later period
of the Ottomans. The literature review was conducted on researches presented by researches
who are experts on Ottoman archive documents as well as the tribes.
Additionally, interviews were included that were made by individuals of Beydili tribes
where they elaborated their past, socio-cultural, and economical structures.
